Rynek energii elektrycznej w Polsce
Głównym przedmiotem handlu na rynku energii, zarówno w Polsce jak i za granicą, jest energia elektryczna, jednak należy do niego również gaz ziemny, ciepłownictwo oraz paliwa płynne. Podmioty gospodarcze, działające na rynku energii elektrycznej zobligowane są do przestrzegania przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. „Prawo energetyczne”, któremu bezpośrednio podlegają. Zgodnie z literą prawa ustawy „Prawo energetyczne” usługodawcy zobowiązani są do rozdzielenia rozliczenia kosztów energii oraz jej przesyłu. Jak wygląda rynek energii w Polsce?
Prawo energetyczne
Wraz z wejściem w życie przepisów Prawa energetycznego, w kwietniu 1997 r., wytwarzanie i handel energią elektryczną straciły charaktery monopolu, a energia stała się towarem. Demonopolizacja energetyki wpłynęła na jej podział na sektory:
- wytwarzanie,
- przesył,
- dystrybucję i handel.
Wprowadzenie konkurencji na rynek energii w Polsce skutkować miało racjonalizacją cen energii elektrycznej. Rynek energii podzielić można na rynek hurtowy i detaliczny. Na rynku hurtowym energię elektryczną można kupować w tzw. kontraktach bilateralnych od jej bezpośrednich wytwórców. Uczestniczą w nim spółki obrotu energią, elektrownie oraz domy maklerskie. W rynku detalicznym natomiast udział biorą gospodarstwa domowe oraz przedsiębiorstwa gospodarcze.
Dystrybucja energii w Polsce
Polska została podzielona na obszary energetyczne, którym przypisany został określony dostawca prądu. Na polskim rynku energii funkcjonuje jedynie kilku dystrybutorów energii: Energa, Enea, PGE, Tauron oraz Innogy Stoen Operator. Co więcej, do niedawna nie było możliwości zmiany przypisanego do danego regionu dostawcy prądu. Wraz z liberalizacją prawa, odbiorcy energii elektrycznej uzyskali możliwość wyboru dystrybutora. Wpływ na zmiany miało rozpoczęcie działania zasady TPA, która umożliwia korzystanie z sieci energetycznej podmiotom, nie będącym jej głównym wytwórcą. Mowa o gospodarstwach lub firmach produkujących prąd ze źródeł energii odnawialnej.